سید حسین بن ابراهیم قزوینی
| فقیه و اصولی شیعه | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سید حسین بن محمدابراهیم حسینی قزوینی |
| تاریخ تولد | حدود ۱۱۲۶ق |
| زادگاه | تبریز |
| تاریخ وفات | ۱۲۰۸ق |
| شهر وفات | قزوین |
| خویشاوندان سرشناس | میر ابراهیم محمد معصوم حسینی |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | میر ابراهیم محمد معصوم حسینی • نصرالله حائری |
| شاگردان | سید محمدمهدی بحرالعلوم |
| تألیفات | معارج الأحکام فی شرح مسالک الأفهام • مستقصی الاجتهاد فی شرح ذخیرة المعاد • رسالۀ اخلاق و سیر و سلوک و ... |
سید حسین بن محمدابراهیم حسینی قزوینی فقیه و اصولی شیعه سدۀ دوازدهم هجری قمری است. او از اساتید بحرالعلوم بود و از وی تألیفاتی در برخی علوم بر جای مانده است. سید حسین قزوینی اصالتاً تبریزی بود و در قزوین وفات یافت.
ولادت و وفات
تاریخ دقیق ولادت قزوینی معلوم نیست و آن را حدود ۱۱۲۶ق دانستهاند.[۱] وی اهل تبریز بوده و در قزوین درگذشت.[۲] وفات او نیز سال ۱۲۰۸ق ذکر شده است.[۳]
اساتید و شاگردان
بنابر آنچه در احوالات او گزارش شده، از محضر پدرش میر ابراهیم محمد معصوم حسینی و برادرانش محمد مهدی و نصرالله حائری آموخته و از شاگرد مشهورش سید محمدمهدی بحرالعلوم نام بردهاند.[۴]
گفتار بزرگان
بحرالعلوم او را اینگونه ستوده است: «فخر السادة الأعاظم، و نُخبة العلماء الأکارم، العالم العامل الورع الفاضل الفقیه المطّلع المتضلّع».
عبدالنبی قزوینی (۱۱۲۵-۱۱۹۶ق. فقیه، حکیم، فیلسوف، متکلم، رجالی شیعه مذهب)که سالها همراه او بوده، در وصف او مینویسد: «البحر الخضمّ، و الطود الأشمّ، الفاضل المکرم، العالم المفخم، أفقه الفقهاء، و أکرم العلماء، صاحب الفکر المستقیم و الذهن القویم... و لیس فنّه مقصوراً علی الفقه و لا منظوره موقوفاً علیه...»[۵]
تألیفات
از قزوینی چندین کتاب و رساله بر جای مانده است؛ از جمله:
- معارج الأحکام فی شرح مسالک الأفهام
- شرائع الإسلام
- مستقصی الاجتهاد فی شرح ذخیرة المعاد
- الإرشاد
- رسالۀ اخلاق و سیر و سلوک.[۶]
- الفوائد الرجالیه.[۷]
- رساله الأحفاد مع وجود الأجداد.
- رساله أحکام النبش.
- رساله الزنا بذات البعل.
- رساله نکاح الکوافر.[۸]
پانویس
- ↑ کحاله، معجم المؤلفین، ج۳، ص۳۰۷.
- ↑ زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۲۳۰.
- ↑ قزوینی، تتمیم امل الآمل، ۱۴۰۷ق، ص۱۲.
- ↑ کحاله، معجم المؤلفین، ج۳، ص۳۰۷.
- ↑ قزوینی، رسالة فی حل حدیث ورد فی الصوت الحسن، ۱۴۱۸ق، ص۱.
- ↑ قزوینی، تتمیم امل الآمل، ۱۴۰۷ق، ص۱۲.
- ↑ درایتی، فهرستگان نسخههای خطی ایران، ۱۳۹۲ش، ج۱۶، ص۲۹۰.
- ↑ قزوینی، رسالة فی حل حدیث ورد فی الصوت الحسن، ۱۴۱۸ق، ص۱و۲.
منابع
- درایتی، مصطفی، فهرستگان نسخههای خطی ایران، تهران، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۹۲ش.
- زرکلی، خیرالدین، الأعلام، بیروت، دارالعلم.
- قزوینی، سیدحسین، رسالة فی حل حدیث ورد فی الصوت الحسن، قم، مرصاد، ۱۴۱۸ق.
- قزوینی، عبدالنبی، تتمیم أمل الآمل، قم، مکتبة آیة الله المرعشی، ۱۴۰۷ق.
- کحاله، عمر، معجم المؤلفین، بیروت، مکتبة المثنی.